ბანოვანივით მშვენიერი შეგქმნა განგებამ,

ამიტომ ჩემთვის მეფეც ხარ და დედოფალიცა,

ქალივით სათნოვ, ნატიფი ხარ, ვით ქანდაკება,

მგრამ ქალურად ორგულობის წესებს არ იცავ.

ნატელი მზერით თითქოს ოქროს ზღვაში დაცურავ,

ქალურ სიყალბეს მოკლებულან სენო თვალები,

მამაკაცები შეგხარიან მამაკაცურად,

გონდაკარგული გთავაზობენ გულებს ქალები.

ჯერ ქალად შეგქმნა, შეუყვარდი მერე ბუნებას

და, სამწუხაროდ, მამაკაცად გადაგაქცია,

თვითაც ქალია, ტრფობა როგორ გაემტყუნება,

მაგრამ ქალნი თუ ააშენა, მე დამაქცია.

და თუკი ქალებს უწყალობე, რაც რამ გებადა,

და გრძნობა მომეც, მათთვის დაგრჩეს ღელვა ვნებათა.