შენმა მგოსანმა თავის ნათქვამს რა დაუმატოს,

თუკი იტყვის, რომ „შენი მსგავსი მხოლოდ შენა ხარ“

ამ ამაღლებეულ სტრიქონს თვითონ უნდა უმადლოს,

რადგან სხვა სიტყვა შენს დიდებას მხოლოდ შელახავს.

თუ სხვა მგოსანი სატრფოს ქებას არ აზვიადებს,

მისი კალამი უსუსრი არც ღირს შენახვად.

შენი პოეტი თავს იმითაც განადიადებს,

თუკი იტყვის, რომ: „შენი მსგავსი მხოლოდ შენა ხაარ“!

საკმარისია გადმოხატოს შენი მშვენება,

არ დაგაკნინოს შენ, ბუნების დიდო გვირგვინო!

მისი მნათობი აღარასდროს ჩაესვენება,

მისმა სახელმა უკვდავების ცაზე იგვირგვინოს.

და მე მაკვირვეს ქებისადმი შენი განწყობა,

შენი ქება ხომ არისს შენივ შეურაცხოფა!