უკვე საჯაროდ ვაღიარე, რომ ის შენია

და მეც ვარჩიე გირაოში შენთან დარჩენა,

მინდა მევახშეს შემოგწირო რაც დამრჩენია -

ჩემი იმედის და მეგობრის გადასარჩენად.

მაგრამ ტყვეობა მეგობრისა აღარ თავდება,

არც შენ ელევი და გაქცევა თავადაც არ სურს,

როგორც მევალეს ის დამიდგა შენთან თავდებად

და სათნოს სული სამუდამოდ მოგანდო ავ სულს.

შენი ტყვეობა რადგან მართლა მშვენიერია,

მოძმე წამართვი და დაარქვი მასაც მძევალი.

ორივ ჩვენგანის უბედობა შენმიერია,

შენ მომისაჯე სიმარტოვე და საწყევარი.

იგი ჩემს ვალსაც გადაიხდია ადრე თუ გვიან

და მაინც, ვიცი, სამუდამოდ შენი ტყვე მქვია.