ქარმა ხომ ბევრი ფიქრი დატოვა,
ცისკენ გაფრინდნენ თეთრი მტრედები.
ყველას მოვშორდი, ახლა მარტო ვარ,
ახლა უმიზნოდ დავეხეტები.
დავტოვებ ქუჩას და მთისკენ წავალ,
მე ისევ ბედის გრიგალს მივყვები.
ვიქნები, ეს მზე სანამ არ ჩავა,
სანამ ფიქრებით არ დავიღლები.