სამშობლოს გამო მქონდა ჭრილობა,
წყენაც, ტკივილიც ვმალე,
ახლა შენ აკლდი ჩემს უძილობას,
დარდით დაბინდულ თვალებს.

რომც მოგეფერო, რომც გაღიარო
ჩემი სიმღერის ლიბოდ,
ისევ და ისევ გულნაღვლიანმა
გული გულდაგულ ვქლიბო,
_

ვერ მოგიპოვებ, შენი წადილი
სხვა მზეს, სხვა სივრცეს ერთვის...
რა ლამაზია მაინც ამ დილით...
ვფიქრობ, სულ ვფიქრობ ჩემთვის.