ტალახიან ბთინკებით - შენს უწმინდეს ტაძარში -

შემოვიჭერ, კიდევ კარგი, ამჯერადაც გადარჩი!

მაპატიე (თუმც ბოდიში აღარაა მოდაში)

შენი დაფლეთილი სულის უნებლიე მონტაჟი!

არ გაბრაზდე მოშურნეთა ლაყაფზე და ღადავზე,

არ გაჯავრდე: უფრო მეტად ფარდას აღარ გადავწევ,

და მტრებს აღარ გაგიმრავლებ: მაძღარ მოხალისეთა

მემკვიდრე და მეინახე ბევრი დადის ისედაც:

შვილიშვილებს შევუნახავ ათიოდე ნეგატივს,

ამათი დროც დადგება და გამჟღავნდება ეგ ათიც:

ოდეს შენი დიდებული ჩამავალი ჩავიდა,

ჩევნ რომ ვიცით, სწორედ იმან გამოიდო თავი და,

შენ რომ ჩემზე უკეთ იცი, ისიც გამოგვეცხადა,

როგორც შემოდგომის ყვავი -

გაზაფხულის მერცხალთან,

და გაიყო სასაფლაოს სამუდამო ხარვეზით -

რაც შენ მაშინ იცოდი და რაც ჩვენ ახლაც არ ვიცოდით.

1995