მინდვრის თავზე მთვარე სავსე,

მომნუსხავი ვერცხლის თასი,

იდუმალად ბზინავს.

შემკრთალია მწვანე მოლი 

და წყვდიადი, მასში მწოლი,

უშფოთველად ფშვინავს.

გარეთ გასვლა არის ძნელი,

ახლა განცდა საშინელი

მთვარის ქვეშე მეფობს.

თუმცა იცი, ადრე დილით,

მზე ამოვა და ღიმილით

კორდებს გადაღებავს.

შენ კი გიხმობს ბილიკები

და საითაც გაუყვები,

გრძნობ სიცოცხლის ჩქეფას.

Полный месяц встал над лугом…

Полный месяц встал над лугом

Неизменным дивным кругом,

Светит и молчит.

Бледный, бледный луг цветущий,

Мрак ночной, по нем ползущий,

Отдыхает, спит.

Жутко выйти на дорогу:

Непонятная тревога

Под луной царит.

Хоть и знаешь: утром рано

Солнце выйдет из тумана,

Поле озарит,

И тогда пройдешь тропинкой,

Где под каждою былинкой

Жизнь кипит.