დაცარიელდა უცებ გზა შარა,

მაისის წვიმამ ცა გადასერა:

ჯერ არწივივით ფრთები გაშალა,

მერე ხეებზე ჩამოასვენა.

ეს ჩვენი ბოლო საღამო იყო,

თვალს უეცარი კაწრავდა ელვა,

ქარში ბაირაღს არხევდნენ თითქოს – 

ისმოდა წვიმის წვეთების ღელვა.

1949წ