სახურავებზე,

სახელურებზე,

საფეხურებზე,

ქვაფენილებზე -

დაფენილია თოვლი და მთვარე.

მთვარეში, თოვლში შრიალებს მტკვარი

და ისევ შენზე უნდა ვიფიქრო,

უნდა ვიფიქრო და დავიჯერო,

რაც დღეს არ მჯერა, რასაც ეს ჭერი

უკვე ამდენი ხანია უძლებს.

მე მინდა: ერთხელ დაგკარგო უცებ

და სხვანაირი გიპოვო მერე.

მთვარეში, თოვლში შრიალებს მტკვარი.

თეთრ ხეზე ჩიტებს დარჩათ ეჟვანი…

მე მინდა: შენი ფეხის ხმა კარებს

მთვარეში, თოვლში არ მოეჩვენოს

და გაიცინო, როგორც იცინი

ნამდვილად, სადღაც: ფიქრში თუ ძილში,- 

თორემ მე დღესაც ვეღარ ვიძჳნებ

უცნაურ ეჭვით, უცნაურ შიშით.

ქვაფენილებზე,

საფეხურებზე,

სახელურებზე,

სახურავებზე -

დაფენილია თოვლი და მთვარე.

1957წ