მიასმა ისევ  მომიტანა ლაჟვარდი ზღვები,

მოგონებათა  სიხარული და უხვი  გრძნობა,

წამომყვა  ზვირტის მშფოთვარება და მზეთს დნობა,

თავს  არასოდეს ის ეარ  ვგრძნობ, ვით  გრძნობენ სხვები,

მე  განვიცადე ოკეანე, შორი ყინული

მათი  სიმშვიდე, მათი ვრცელი  აურზაური,

ისევ  სამშობლოშიც აღტაცებას ვგრძობ  მეზღვაური,

ისევ  სიმშვიდის სიხარულით  შემორკინული.