ქარმა ბუდიდან ყვავის ბახალა 

ზაფხულის ტყეებს გადაახალა. 

ისმოდა ხმები ახალ-ახალი, 

ტყე ტაძარივით იყო მაღალი.

ველად ბალახი იყო კეცილი, 

როგორც სიმშვიდე და სარეცელი, 

ტიროდა მწარედ ყვავის ბახალა, 

ქარმა ტყეებს რომ გადაახალა.

ატყდა ქუხილი, გავარდა მეხი, - 

გაეხმაურა ტყე მეხის ტეხილს, 

ხევში, ხრამებში, ატყდა ხარხარი 

და წამოვიდა წვიმა ჩქარ-ჩქარი.