მოფენილი ქალებით, 

სავსე იდუმალებით, 

ქარვად მონაზმანები, 

სივრცით დანათავები, 

იშლებიან ყანები, 

როგორც ვეფხვის ტყავები. 

სამხრეთივით ვნებიან 

მხარეს ეშურებიან 

ჭაობების იხვები, 

სიმაღლეებს მიჰყვება 

ფიქრი, ოქროს ნავებით.