ეს ვარდი,

მართლა ჩემი ვარდია,

ეს მისამართი

ახლა შევიტყე...

გულს გაზაფხული შემომვარდნია,

მსურს, ლექსში დარჩეს

დღევანდელი დღე...

დღე დღეს გადასცემს,

უამბობს, ეტყვის,

გადააბარებს, როგორც საუნჯეს,

ვინც სიყვარულის წყალვარდნილს ერთვის,

რა დააბერებს,

რა დაამუნჯებს?

მიტომ, ძვირფასო,

მინდვრის ხავერდზე,

ელვის კვესაში,

წვიმის ჟღარუნში,

მე ვეძებ ოქროს,

ფოლადს დავეძებ,

რომ გადავჭედო შენს სიყვარულში...