გათავდა! ჩემი ოცნება მიხვდა, — 

აღარღირსრწმენა მომავლის სხივთა, 

მე ბედნიერი ვიყავ მცირე ხანს... 

უსასოობის ქარმა დაბერა, 

ჩემი აისი ჯანღით დაფერა, 

გზა — ზამთრეული თოვით მილექა. 

მშვიდობით — ლხინო, ტრფობავ, ნატვრანო, 

ნეტავი ხსოვნაც თან გაგატანოთ!