ალმურში ვდგევარ და ვიწვი,

ვერ გამაგრილებს ნამქერიც,

და რა დავწერო, არ ვიცი, -

წუხანდელ ღამის ნამღერი?

პირველ სიტყვების რამ თუ ვთქვა,

სარკეზე შემომტვრეულის?

ან გაღვიძებულ ყრმის სუნთქვა?

და იცდის ჩემი რვეული!

 

უსმენელ სიტყვის მსმენელი,

ვარ უცნობ ჟღერის მნატვრელი...

მოსკდება შეუსვენებლივ

გამარჯვებული ნათელი...

რაღა ითქმება მისგვარი?

რა ხელთუფალი მაკურთხებს...

და საქართველოს ცისკარი

ჩემს რვეულს დაისაკუთრებს...

1964