მთელი ხელოვნებაა ბონსაი,

აქციო დიდი პატარად,

ჩამოიყვანო სიყვარული მეგობრობამდე.

ჯერ ხელებს დააჭრი ძირში,

რომ ვერ მოგეფეროს,

მერე მოაწყურებ,

არ აყვავდეს გაზაფხულზე დიდი ყვავილებით.

წლები უნდა, თორემ ისე,

გამოცდილია,

უსათუოდ გახდება ჯუჯა.

გავა დრო და

გექნება ბაღი ჯუჯა ხეების,

სადაც ბევრმა დაივიწყა,

ახლა კი მორიგი ნერგი ივიწყებს,

როგორი იყო აფრიკაში ბაობაბი,

დიდი ხე, დიდი სივრცის პირას,

იმის იქით სიცარიელე...

მორიგი ნერგი ივიწყებს ამას...

მერე კი,

როცა ბაღის თავზე აგვისტო მოვა,

როცა მოგშივდება, იმდენად რომ წყალსაც შეჭამდი,

როცა მიხვდები,

რომ ბონსაის არა აქვს ხილი და ჩრდილი

შენ გაიხსენებ,

იმას, რასაც ის ივიწყებდა.