ყური დამიგდე.. ყოფნის ზვირთებმა

ქარიშხლის ქარ-ცეცხლს გადამატანა..

მე გამიტაცეს სევდიან ხმებმა...

მე, პოეზიის ბნელი სატანა.

ვით ქარიშხალი ყრუ უდაბნოში

დავქროდი ქვეყნად და სულთა თანას

ვმღეროდი და ხმა ისმოდა ბრბოში:

„ყური დაუგდეთ, მღერის სატანა“.

1910