ყოველთვის მგონია: გადიფრენს ყორანი

და სანთლებს ჩააქრობს თვალების ალვაში;

თვალები, ეს ლოცვით დამწვარი ქალ-ვაჟი,

წვალებით მოკვდება (ოხვრა, პასტორალი).

ყოველთვის მგონია: ჩემს სახელს ნაცნობი

აჩრდილი თან დასდევს სისხლიან ხელებით,

უცნობებს ეძახის ფარული ხველებით -

და მე კი თვალს მიხვევს ალერსით და ძმობით.

ყოველთვის მგონია, რომ სცივათ ნაპრალებს

და როცა ბნელ ღამით ბინაში ვბრუნდებით -

ის მიცდის კარებთან მათხოვარ-ქურდებით:

ტირილით წარსულში ვიღაცას მაბრალებს!

1919