ნათელი და მშვიდი

იყო ცხრაას შვიდი.

აქეთ თეთრი ღამე,

იქით ლურჯი ხიდი.

ეხლაც მახსოვს განა

თეთრი ზვირთის ნანა,

თეთრად თვლემდენ მთები,

თეთრად სდუმდა ყანა.

1920