აფიშა, როგორ უაზროდ გცემდა
წვიმა და ქვიშა
უცნობთა ზვირთთა. შორეულ გემთა
დიდი აფიშა.
მწარე შურისგან თვალები ბადრი
გადიქცა თალხი,
თითქო ყირაზე იდგა თეატრი
და ქუხდა ხალხი.
შენ აამაღლე პოეტის ტახტი,
დამკვიდრდი შიშად.
შენ ისტორიულ აფიშად გახდი,
უკვდავ აფიშად.
1925