ღრმაა გულის ზიანი;

დაიბინდენ ზრახვები,

მაგრამ თვალცრემლიანი

არვის დაენახვები.

არვის ეტყვით საყვედურს,

მაგრამ გახსოვს, იცოდე,

ხელი იმ წამების დროს

რომ არ გამოგიწოდეს.

გრძნობა, ბედი, წვალება,

რასაც ძალა ჰქონია -

ყველა უცხო თვალების

სისასტიკე გგონია.

წამი სანთლად იქნება,

მღვრიე, ცეცხლის-ტოტება,

ო, რა მწარე იქნება

ღელვათ გაბოროტება.

1925