შენს ფენილზე მიდი-მოდის

ათასგვარი მგზავრი,

მიაქვს-მოაქვს მრავალ შფოთის

ოცნება ან ჯავრი.

ყოველნაირს იტანს ტეხილს

შენი გული ლოდის,

ზოგი ეტლით, ზოგი ფეხით...

ფოსტაც მიდი-მოდის.

მიაქვს, მოაქვს ბარათები

შენს სივრცეებს მარადს,

მხოლოდ ბეკს რა ემართება? -

ვერ ეღირსა ბარათს.

ელის, როგორც ამოხეთქვას,

ელის, როგორც მადანს,

მაგრამ მცირე რამე ფეთქვა

იმამდე ვერ ატანს.

საყვარელ გულს შენ აშორებ

და მის გულსაც ბზარავ,

ბერლინამდე ვარშავიდან

მიმავალო შარავ!

1935