ნავთსადგური დიდი, ვრცელი,

ტვირთებს ზიდავს კაცი-მონა.

შორს გაჰყურებს ზღვას მარსელი

და ისტუმრებს გემებს რონა.

გამახსენდა! დაბადება -

განთიადით შუქს აპკურებს,

სხვა ახალი ემატება

ჩვენი ქვეყნის ნავთსადგურებს.

სიყვითლით და დაობებით,

რომ ბორგავდა წინად ფოთი,

შრება ძველი ჭაობები

და რიონის ცხრება შფოთი.

ცხრება მისი მავნე შფოთი,

გადალეკვა ვეღარ ართობს -

გასჭრეს სულ სხვა კალაპოტი

ძველი - უვრცესს სტოვებს ფართობს.

სად ხვდებოდენ: ზღვა ძლიერი

და რიონი მედიდური,

მშვენიერზე მშვენიერი

დაფუძნდება ნავთსადგური.

აქ კი სიღატაკე ვრცელი...

ტვირთებს ზიდავს კაცი - მონა.

შორს გაჰყურებს ზღვას მარსელი

და ისტუმრებს გემებს რონა.

1935