მარჯვენა მკლავზე დაყრდნობით გძინავს

ვიწრო გვირაბის ქვაზე მჯდომარეს,

აქ არასოდეს მზე არ გიბრწყინავს,

გამოღვიძების ასე მდომარეს.

და მაინც წერაქვს, რომ გდია გვერდით,

ვეღარ შორდება ხელი მშრომელი;

ძილშიაც მასთან ისვენებ მკერდით,

დღეც ასე მიდის... მაგრამ რომელი?

გამოიღვიძე! გამოდი ბაღში,

მაგრამ იქ, სადაც  ჰყვავის იები -

შენ მშრომელი ხარ, შეჭრილი თაღში,

ვით პოეტური ბარელიეფი.

1935