თითქმის ორი

ათასი წლის

წინ ცხოვრობდა ფედრი

მან დასწერა

ბევრთა შორის

ეს არაკი მკვეთრი:

იყო სიცხე.

მოხდა ისე,

რომ წყურვილით ხელი

ნაკადულთან

წყალს მიაწყდა

ბატკანი და მგელი.

თავთავისი

წყალსასმელი

არე ჰქონდა მათგანს:

მგელს სულ მაღლა,

სულ დაბლა კი -

იმ უბედურ ბატკანს.

მაშინ მგელმა

მრისხანებით

რომ დააღო ხახა,

დაიძახა:

წყალს რად მიმღვრევ,

შენ, მართლაც რომ გლახავ!

შეკრთა კრავი,

ძლივასა სთქვა:

შენ და შენი ღმერთი,

მე ქვევით ვარ,

შენ კი ზევით,

რის ამღვრევა - ერთი!

ამ სიმართლის

გაგონებით

ჯერ დაიბნა მხეცი,

მერე კი სთქვა:

შენ არ იყავ,

შარშან აქ რომ მეცი?..

- სულ არა ვარ

დაბადებით

იმ ხნის, - ამბობს კრავი,

მგელი ეტყვის:

მაშინ მამა

შენი იყო ავი.

რაღა ბევრი

გავაგრძელოთ,

მსწრაფლ მივარდა მგელი,

არც აცივა,

არც აცხელა,

ბატკანს გაჰკრა ხელი.

მაგრამა სთქვით:

ეს ამბავი

რითი არის ძველი,

აბისინელ

კრავს თუ ერჩის

იტალიის მგელი?

1935