Litclub.ge
ეპილოგი
ჩამიქრა ცეცხლი და მე გულით
დამაქვს ნაცარი.
დამეპნა სიტყვა, როგორც პურის
თითო მარცვალი.
დავდივარ ტყეში დაბნეული,
შორით გზა ვცანი.
ეძიეთ, სულნო, დაპნეული
სიტყვის მარცვალი.
