რაც კი მაბადია - მაპატიე...

ერთსაც ვერ ვასრულებ შენაპირებს,

ნეტავ მოვაგნებდე შენს ნაპირებს.

თორემ უშენობა უმზეოა,

არ ვიცი ვისავით უმწეო ვარ...

ქვიშაზე ნაწერივით წავიშლები,

უშენოდ სიზმარშიც არ გავიშვები

მე მივატოვე მზის შენობა,

ჩემიც აღარ მახსოვს მნიშვნელობა

იქნებ გამახსენო? გამახსენე

ყველაფერი თავიდან ამიხსენი

შენი სამი ცალი სამოსელი,

ღმერთო ფარდებივით ჩამოხსენი.

იქნებ მომაშორო ეს ნიღაბი...

უფალო მე კი არა - შენ იყავი.