ალბად, იმიტომ ხომალდის აფრით,

იდუმალ წყენით და გულდიდობით

ვერ მოახერხებს გული ვერაფრით

უკანასკნელად გითხრას: „მშვიდობით!“ -

რომ დრომ ზვირთები მხარით გადიშვა

და დააჯახა ერთიმეორეს,

რომ საბოლოოდ მოხდა გათიშვა

სინამდვილეს და ოცნებას შორის.

მაგრამ მოწყენით ნუ ხარ, მხნე მუხავ!

როგორ არ არის ეს გაოცება:

ოქრომ ლაჟვარდში კვლავ დაადუღა

სხვა სინამდვილე და სხვა ოცნება!..

1940