Litclub.ge

ტუია
მწვერვალთან, სადაც ჰყვავის ტუია,
დგეხარ - ცისფერი.
საღამოვდება და სიყრუეა
მოპირისპირე.

ასე - ტუია და ცა უსივრცო
სულს ეხამება -
ასე არასდროს არ დაივიწყო
ეს შეღამება.

ასე - სავსეა ღამის ფიალა
სიცოცხლე, მიწა.
ასე - ტუიამ გაიშრიალა,
და გაიღვიძა.

ასე - ცისკარმან მიმოაფინა
ვარდი თუ ია.
და კვლავ ახალი სიცოცხლის წინა
დგეხარ, ტუია.

1940