მთებს გახედე, რატი!

გაზაფხული მიწას,

როგორც ანდამატი,

სივრცისაკენ იწვევს!

აი, მთაზე დნება

ლანდი ნისლის ტოტის,

კვლავ იღვიძებს ნება:

გაზაფხული მოდის!

აბიბინდი, მდელოვ,

ახმაურდი, კორდო!

დედამიწა მთელი

ყვავილებმა მორთო.

მოჰქრის ქარი მთების

და ბაღების უბეს

აფრქვევს ყვავილების

სურნელოვან ღრუბლებს.

გიყვარს ველად გავლა

და მწვერვალზე ადი:

თავდადებით სწავლაც

მწვერვალია, რატი!

იგიც მერმისს იწვევს

და მზით აკაშკაშებს

თავისუფალ მიწის

თავისუფალ ბავშვებს.

1941