დარბაისელი - მერია და ოჯახის მამა. 

მიმაგრებული საყელური უფარავს ყურებს. 

მშვიდი თვალებით უერთდება ოცნების ყურეს 

და ქოშებიდან გაზაფხულის ეღვრება გამა.

მას არ იზიდავს ვარსკვლავები, არც ზეცა ართობს, 

არც - მელოდია ხეივანში მგალობელ დასთა, 

ან მობიბინე მდელოს რა აქვს საერთო მასთან? 

მუსიე პრუდომ ერთ რამეზე ოცნებობს მარტო:

სურს ქალიშვილი მიათხოვოს, ეღირსოს საშველს, 

მდიდარ, ღიპიან ბოტანიკოს მუსიე მაშენს. 

რაც შეეხება ლექსის მწერლებს, მათთან ავია -

ამ უქნარა და მაწანწალა ხეპრეთა ურდოს 

უფრო ვერ იტანს, ვიდრე თავის ქრონიკულ სურდოს. 

და მის ქოშებზე გაზაფხულის ვარდნი ყვავიან.