(გამოსამშვიდობებელი)
მივდივარ, თუმცა გელოდი დიდხანს,
თან გავიყოლებ სევდის გრძელ საბელს.
დრო მოვა, ღმერთი უთუოდ გკითხავს:
კაენ, სად არის ძმა შენი, აბელ?
რას უპასუხებ, გახედავს რისხვით
ბაღსა და ვენახსა შენგნით გაშენილს.
შემოგებურვის ხმა, როგორც ნისლი:
კაენ, სად არის აბელ, ძმა შენი?
გაგირისხდება უფალო ჩვენი,
გეტყვის: მოგყვება ქვეყნიდან ვიდრე ხვალ
შურისძიება, ვით განაჩენი,
ძმას არ მომიყვან შენსას ვიდრე ხვალ.
დაგეუფლება შიში და ძრწოლა,
შემოგაშვება გულს კაეშანი.
მოვალ და გეტყვი ღვთის გასაგონად:
კაენ, აქ არის აბელ, ძმა შენი.