გაყურსულები გამოქვაბულთან,
ვით თალიბანი ქალაქ კაბულთან
ველოდებოდით მზის აფეთქებას,
ველოდებოდით ცის აფეთქებას,
ველოდებოდით დღის აფეთქებას
და ორი გულის მყის აფეთქებას.
ვიცოდით, გვწამდა, მის აფეთქებას
წინ ვერაფერი დაუდგებოდა.
მთაზე ზარმაცად და ვნებიანად
ნისლი დგებოდა...