პროლოგი 

თქვენ გაგიმარჯოთ, 

ვინც მომწონდით ანდა მომწონხართ, 

და ვისაც 

სულის ჯურღმულები ხატივით მალავს, 

როგორც ფიალას – თქვენს სადღეგრძელოდ, 

ავწევ ლექსებით ავსებულ ქალას. 

სულ უფრო ხშირად მეფიქრება – 

საკუთარ ბოლოს 

ტყვიის წერტილი დავუსვა და 

გათავდეს! 

მორჩეს! 

მე დღეს, 

ყოველი შემთხვევისათვის, 

გამოსათხოვარს გთავაზობთ კონცერტს. 

ხსოვნავ! 

ტვინიდან დარბაზში უხმე, 

ჩემს სიყვარულებს – უწყვეტ მწკრივებად, 

თვალიდან თვალში გადაცალე სიცილი, 

მერე – 

მორთე, მოკაზმე, ეს საღამო ძველ ქორწილებად. 

იყოს ყველასთვის დაუვიწყარი, 

გალაღდნენ ტანის ტანთან შეხებით. 

მე კი დავუკრავ ფლეიტაზე – 

ფლეიტაზე 

ჩემი ხერხემლის.