ლურჯი პერანგი. ცისფერი მზერა. 

მე კი სიმართლე არ მითქვამს ჯერაც. 

ის მეკითხება ამბავს ქარიშხლის, 

ავანთებ ცეცხლსო, ლოგინს გაგიშლი. 

ჩემო ძვირფასო, შეხე-მაღლიდან, 

ვიღაც თეთრ ყვავილს თავზე გვაყრის და... 

მიდი გაშალე, გათბეს ღუმელიც, 

უშენოდაც მაქვს გულში ღრუბელი. 

***

Голубая кофта. Синие глаза. 

Никакой я правды милой не сказал. 

Милая спросила: "Крутит ли метель? 

Затопить бы печку, постелить постель". 

Я ответил милой: "Нынче с высоты 

Кто-то осыпает белые цветы. 

Затопи ты печку, постели постель, 

У меня на сердце без тебя метель". 

თარგმანი ნინო ქოქოსაძის