ცეკვავდით ჩემთან... 

თავს იკლავდნენ სტვენით ჩიტები 

და სასოებით მიბნედილი მახსოვს გრაცია, 

აკლდა შტრაუსი და შეხება აკლდა თითებით 

შორეულ სიზმრის უკანასკნელ დეკორაციას... 

მე დამრჩა თქვენგან 

სულის ფსკერზე დაღლილი ვარდი, 

თქვენ- 

მარტოობის მძიმე ბოხჩა თავსასთუმალად... 

...მე ახლაც ისე, 

ისე მინდა დავმალო დარდი... 

თქვენ, ალბათ, ასე გულმოდგინედ 

ასაკს თუ მალავთ...