Litclub.ge
* * * "…და შენ უკრავდი აწეულ წარბით"
…და შენ უკრავდი აწეულ წარბით,
მტკიოდა ნერვი და კლავესინი...
...და ღამე იყო
ცივი და ყალბი-
გახარებული კაცის ლექსივით...
და შეჩვეული ნოემბრის ქარი
ჩვეულებრივად ახშობდა ბიზეს,
მე კი გიწერდი,
ათასჯერ მკვდარი,
უკანასკნელი სიკვდილის მიზეზს...