მზე ღრუბლებიდან გამოქექილი,

ისევ ნაცარში არის ჩამძვრალი,

შეხსნილ პერანგში ირმის რქებივით,

გაშლილა შენი ლავიწის ძვალი.

 

ღამე იღვრება როგორც ნავთობი,

მზე კი ჩამქრალი ასანთის ღერი,

მოულოდნელად გახდი დამთმობი,

მოულოდნელად გახდა დამღლელი -

 

ის მისამღერი რომ ღიღინებდი,

შენ უფრო მეტი გაქვს გასამხელი

და ხერხემალზე როგორც ღილები,

გახსნას ითხოვენ შენი ხალები.

 

ნუ გაზღაპრდები, ნუ გამითდები,

ნუ დაუჯერებ ამბებს არაკებს,

ვალაპარაკოთ ჩვენი თითები,

სანამ თითები გვალაპარაკებს.