(ხმელი ლექსებიდან)

შენ თქვი: აქ ერთფერია.
მე გითხარი: მოდი, გავაფერადოთ.
ჩვენ _ავჭრელდით.

ამ სიჭრელემ თვალი მოსჭრა
ჩემიანებს,
შენიანებს 
და მათ, ვინც მხოლოდ ორ ფერში ხედავდა.

შენ თქვი: სეზონურია ყვავილების სიყვარული.
მე გითხარი: ისინი არ ჭკნებიან ახალი ყვავილების მოსაყვანად.

ვერ დავუდექით საკუთარ თავს მაშინ თავდებად.
ჩვენ გავაჩუქეთ სიტყვა მიყვარხარ,
როცა იგი თავად არ გვქონდა.

შენ თქვი: ვიცხოვროთ წიგნის გმირებივით.
მე გითხარი: მათი ამბები უფრო გულწრფელია, ვიდრე დამწერი.
და ვაღიარეთ: როცა მოვკვდებით, ის ვიქნებით, ვისაც უმართლებს.


შენ თქვი: უნდა მოგეხვიო.
მე გითხარი: ზურგიდან უფრო იოლია.