გროვება ერთად ეკლის და ნარის;

რაღაცა ყურთად დაცდება ნიავს

და საიდუმლო ჟღავნდება ქარის.

,,ტირის“ გარეშე წასწრებულ ფრაზით

დიალოგებში დამალვას ლამობს,

და წუთი-წუთზე იზრდება აზრი,

თანაც სამივეს სურვილის გამო:

,,ის“ ,,შენ“ გიყვება, ,,შენ“ კიდევ- ,,მე“ და

ლაგდება ,,სამად“ სესხი და ვალი;

ეს იმას ნისნავს - სამ აჩრდილს ხედავს

სამ კაცს კი არა - ,,მეოთხის“ თვალი.

აშენებს ბოლოს ,,მეოთხე“ ჩვენით

სამყაროს,მაგრამ ჰგონია მისი;

დასაბამიდან ეს არის ძღვენი,

ძარღვიდან ძარღვში დაგასხმა სისხლის.

ამონარიდი ორმაგი პროცესიდან

ჩქამი კუნაპეტის ბზარია,

ღამეს ბრმა თვალებით უცქერი;

ვიდრეჟრუანტელი დაგიარს - 

მანამ შეიცხადებს ფურცელი.

ფშანებს შეფარებულ ავსულებს 

საზღვარს წარბაზიდვით უწესებ,

როცა თავის საქმეს ასრულებს

მაჯა მოქათქათე ფურცლებზე.

სიტყვის დაბადება:

საჩვენებელი თითიდან ვიწყებ,

ვაგრძელებ ცერით თითების ქებას:

აეხათრება შუა თითის სიგრძეს 

ნეკა თითი და ბოლოში დგება.

არათითს ხელზე როლი აქვს სულ სხვა

და ჩვენ ვეძახით უსაქმურ პირმშოს,

და გვიან ვხვდებით თვალებზე კურცხალს-

ყველაზე ხშირად ამ თითით ვიშრობთ.