უცნობი ქუჩის სილამაზეა,

თითქოს, საკუთარ კინო-ფირს უმზერს,

სულგანაბული ზის ფანტაზია.

მხურვალე სიო აღელვებს შროშანს,

მოზაიკების ეგზოტიკაა,

უფრო შორს, მთების კუზები მოსჩანს,

უდაბნოდან რომ ოაზისს ჰგვანან.

ჭაობისფერი პალმების ჩრდილქვეშ

მე ფოტო-კადრებს ვაგროვებ მზისთვის,

შენ გამჭვირვალე სურვილებს მიშენ,

საღამოს ხიბლი ერევა გზისპირს. 

დგახარ, თვალების ალით მიზიდავ,

გიახლოვდები, რახან ასეა...

ღრუბელს ჩასთვლიმა მთვარის ქიმზე და

ჩილიმის ნისლში ჩაწვა აზია.