მე ახლაც მახსოვს შენთან პურობა,

დედაო მიწავ, მიწავ მშობელო,

შენ გვაპატიე უმადურობა.

გხნავდით, გთესავდით წელგამართულნი,

ზუს ძმაც ვიყავი და ბიძაშვილიც

და ვღიღინებდით ურმულს ქართულად,

კოლხეთის ველად ზღვისკენ გაჭრილნი.