მერამდენედ გიჩნდება ალბათ კითხვა - მე რა?..

გენაცვალეს რატომღაც აღარავინ მეძახის,

უკვე ყველა სიმღერაც შემომესიმღერა.

მოასწავებს ნეტა რას დამსხვრეული ოპალი -

მერამდენედ გააჩენ, - ალბთ კითხვას - მე რა?..

ჩემთვის სადედოფლო და სხვისთვის ნადედოფლარი,

სევდიანი ზიხარ და მღიმარ ნიღაბს კერავ.

. . .

ვიცი არ მოგშორდება ღაწვებიდან ეს დაღი,

წერამ ამიყოლია, ავიყოლე წერაც...

“გენაცვალეს” არ ველი... არც არავინ მეძახის...

მოთმინებით ვზივარ და ვუსმენ სულ სხვა შეძახილს -

ერთი ძველი ლექსის და ერთი ძველი მებაღის,

მაგრამ სულში ტივტივებს კითხვა, თუმცა მე რა?...