ოღონდ ჩემი არა.

საოცარი უნარია 

დარდი წარა-მარა.

რასაც ვფიქრობ, გადმოვისვრი

უმარტივეს ლექსად.

წარსულს ვათრევ ჩემი კისრით,

ვერ ვიშორებ ვერსად.

როცა მოხუცს ვხედავ ვინმეს,

მახსენდება პაპა.

ცა, ვარსკვლავებს რომ ჩაიბნევს

დედაჩემის კაბა.

ცის ცრემლებზე მახსენდება

მე სიტყვები მამის . . .

ღვინო სანამ გამეხსნება,

მეც ავტირდე ლამის.

ღამე სმაში მათენდება

დამეკარგა ღერძი . . .

კიდევ რა არ მახსენდება,

კიდევ რას არ ვებრძვი.

საოცარი უნარია 

დარდი წარა-მარა.

დრო ყველაფრის მკურნალია

-ოღონდ ჩემი არა...