დროსთან რომ ჰქონდა ომი.

დღეიდან დროც არ მგონია

შენი წაქცევის მდომი.

გიცქერის, როგორც თანასწორს,

ხოლო უგვარო მტრებმა -

უღრინონ, არა შენს სახელს,

თავის სრულ გაკოტრებას.

მეც, მახსოვს, ჯეელობაში,

შეგჭიდებივარ ჭარმაგს;

თუმც, შენი ფასი ვიცოდი

სულ და საოხიც არ მაქვს.

მე გესიტყვები ხვალიდან,

შენ შენი გითქვამს გუშინ.

არ მჯერა, ღმერთი არ თვლემდეს

ნაღდი პოეტის გულში.

შენს წიგნებს ბევრჯერ ჩახედავს

დუნია - მემლექეთი.

მე მიყვარს შენი სოფელმთა,

როგორც პარნასი ქედის.

ისევ მაგარი ბიჭი ხარ,

ბევრს დააბერებ კიდევ.

გაჩხრეკ ფიქრების ნაკვერჩხალს,

გულზე ცეცხლს მოგვიკიდებ.

ორად გაყოფილს ტიროდი,

დღეს გავყოფილვართ ასად;

დღეს წასასვლელი ბევრია,

გამოსავალი არსად.

ღმერთო, შენ მოეც ჭკვაღონე

ზემო და ქვემო ქართველს;

ვინც გააცოცხლებს იუდას

სულსაც ის ამოგვართმევს.