შენს მიმქრალ ღიმილს და თვალებს ვხედავ.

შემოჭკნობია ყვავილებს ეშხი

და სინატიფე, ძვირფასო დედა.

გულს მიკლავს ცივი ქარების რია,

მთლად გაშრობია სისხლი იელებს,

ამაყი მამა რომ გადარია,

სად გაქრა იგი სიმშვენიერე?!