ტკივილი,

წყევლა,

ბოროტება,

ღიმილი,

ეჭვი…

ბევრი ლამაზი მოიღერებს გედივით თეთრ ყელს

და ცას მოწყდება ვარსკვლავები, ვით ოქროს კენჭი.

კვლავ გაათევენ მიმოზებთან წყვილები ღამეს

და შეხვდებიან სიყვარულით კაბაჭრელ დაისს.

მზე განთიადის დალალებით აანთებს მთა-ველს

და სიო ბაღში შემოიტანს სიცოცხლის ხალისს.

ზღვა მოვარდება ლომის ნდომით დიდებულ კონცხთან,

ციდან წამოვა ფანტელების ქათქათა თოვა…

იქნება ბოღმა,

სინანული,

ალერსი,

კოცნა,

ძეობა,

ლხინი,

გაჭირვება,

ცრემლი და გლოვა, −

მაგრამ უჩემოდ?!