ო, ვეღარ 
ვუძლებ
გულს, გაჩრილს 
ყელში...
ცრემლი კუნწულობს,
ნაღველი
ღრუბლობს...
ცოცხალი იყო –
ვერვინ ხედავდა,
მოკვდა და
თავებს 
ახლიან