სოლომონის განძს,
კრეზის სიმდიდრეს,
ლეგენდად ოქროს,
ლალს მობდღვრიალეს,
მე მირჩევნია
ერთი ხოხობი,
ალაზანზე რომ შეიფრთხიალებს.

მის შუქს მივყვები
ხელის ცეცებით,
მისით ჩემს სიტყვას
ოქროს დავადენ;
და თუ ოდესმე ძირს დავეცემი,
შემომაშველებს თვისს შარავანდედს...