ქურთუკს გაცრეცილს, შენს სახსოვარს,
ნაზამთრალს და ნაუბედურალს,
დღეს ისე ხარბად მოვუსიჯე ჯიბის ფსკერი,
რომ ლამის გაირღვა. თუმცა, კი! არა?!
როგორ, არა!.. გაირღვეოდა,
მთელი სეზონი ხურდებივით ვარიგებდი შენს ანაბეჭდებს.
ხიდთან მისულმა შევნიშნე,
რომ ყველა მონეტა, თითქმის, სრულად გამომელია...